ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

ตอนที่กระหม่อมกำลังง่วนใช้คอมพ์พิวเตอร์ทำงานของกระหม่อมอยู่นั้น จู่ ๆ คลื่นเสียงจากโทรทัศน์ที่บ้านของกระหม่อมก็กำลังออกอากาศอาการประชวรของพระองค์ประจำวัน ซึ่งกระหม่อมก็ติดตามข่าวของพระองค์ตลอดด้วยจิตที่อยากให้อาการประชวรของพระองค์ทุเลาโดยเร็ววัน ทุกครั้งที่ได้ข่าวจากสื่อต่าง ๆ ว่าอาการของพระองค์ทรงดีวันดีคืน กระหม่อมก็ได้แต่ดีใจอยู่ในใจ เพราะกระหม่อมคิดอยู่เสมอว่าพระองค์เป็นต้นแบบในการดำเนินชีวิตของกระหม่อม เรื่องราวของพระองค์ต่าง ๆ ที่กระหม่อมได้รับรู้มานั้น ล้วนแล้วแต่สร้างแรงบันดาลใจให้กระหม่อมมีความพยายามที่จะทำชีวิตอันไร้เดียงสาของกระหม่อมมีสาระมากขึ้น ๆ เรื่อย ๆ ตามรอยพระองค์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหลอดยาสีพระทนต์ที่ถูกรีดจนแบบ เรื่องช่างตัดรองเท้าหน้าวัง เรื่องมูลนิธิชัยพัฒนา หลักการณ์เศรษฐกิจพอเพียง ฯลฯ หรือแม้แต่เรื่องพระอารมณ์ขันของพระองค์ ซึ่งเรื่องต่าง ๆ เหล่านี้เปรียบเสมือนแสงสว่างที่ในถ้ำที่มืดสนิท หลาย ๆ ครั้งที่กระหม่อมมีปัญหา นึกอะไรไม่ออก กระหม่อมเพียงแค่จ้องมองดูรูปของพระองค์ที่ทรงใช้พระหัตถ์เช็ดพระเสโทของพระองค์เอง ทำให้กระหม่อมรู้ว่าไม่ใช่เพียงแค่กระหม่อมคนเดียวที่ทำงานหนัก ถึงแม้งานกระหม่อมจะหนัก แต่ส่วนใหญ่ก็เพื่อกระหม่อมและคนในองค์กร แต่พระองค์ทรงทรงงานหนักเพื่อผู้อื่น เพื่อพสกนิกรของพระองค์ เพราะฉนั้น ถ้ากระหม่อมท้อ จะเรียกว่า"พยายาม"เดินตามรอยพระองค์ได้อย่างไร เคยมีเพื่อนกระหม่อมพูดว่า พระองค์เคยตรัสว่าด้วยใจความที่ว่า "อย่าคิดจะเป็นใหญ่ ถ้ากลัวอุปสรรค"( กระหม่อมจำข้อความที่ถูกต้องทุกตัวอักษรไม่ได้ แต่จับใจความได้ว่าอย่างนี้ ) ทุกวันนี้ คำเหล่านี้ยังจำขึ้นใจได้ไม่รู้ลืม
ทุกก่อนนอน กระหม่อมจะสวดมนต์เพื่อขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก ช่วยให้พรแก่พระองค์เพื่อให้พระองค์มีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง เมื่อทรงประชวรก็หายได้ในพลัน เพื่อให้พระองค์ทรงเป็นมิ่งขวัญของชนชาวไทยนาน ๆ อย่างน้อย ๆ ก็อยากให้ความประสงค์ของพระองค์ในเรื่องอายุขัย หากพระองค์ทรงมีตัวเลขในใจ กระหม่อมก็อยากให้เป็นอย่างนั้น
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
PostPolish